In het kader van afscheid nemen 2.0 hoorde ik laatst ‘we houden cognac’, ‘met vriendelijke groenten’, en ‘tot sowieso’.
De laatste groet is vanzelfsprekend afkomstig van sowieso, het woord dat met stip op 1 in de vaakstfoutgespeldewoorden-top50 staat want kijk eens wat Onze Taal op Internet vond, ik citeer: 'so wie so', 'zowiezo', 'zo-wie-zo', 'sowiezo', 'zowieso', 'sowiso', 'zowizo', 'soïso', 'zoïzo', 'soieso', 'zoiezo', 'zo en zo', 'zo bij zo', 'sobieso' en 'zobiezo'.
De juiste spelling is ‘sowieso’, een beetje vreemd misschien maar het woord komt rechtstreeks uit het Duits en betekent ‘hoe dan ook’ of ‘in elk geval’.
Wat een heerlijke taal toch, dat Duits. Waar wij in de polder met een stortvloed aan woorden iets moeten uitleggen, hebben onze oosterburen meteen een kloek woord paraat, dat wij op onze beurt ogenblikkelijk importeren.
Wat te denken van ‘Weltschmerz’, dat zoiets betekent als een weemoedige vorm van verdriet die voortvloeit uit het bewustzijn van de ontoereikendheid van de realiteit in vergelijking met de behoeften van het innerlijk leven of ‘Schwalbe’, dat een val in het strafschopgebied betekent waarbij gesimuleerd wordt dat men het slachtoffer is van een overtreding, om een penalty toegekend te krijgen.
Ik ga nog even terug naar sowieso. Dat woord blijkt zich tot meer woordvarianten dan alleen ‘tot sowieso’ te lenen want ik hoorde van week in de kroeg ook sowieSOA voorbijkomen. Duits en humor, het moet niet gekker worden.
